اصل سوم در سبک زایمان اسلامی : حضور شوهر و خدمت رسانی او در حین زایمان

از آنجا که قرآن کریم کتاب زندگیست هیچ نکته ای از لوازم یک زندگی مطلوب و سبک زندگی اسلامی در آن فروگذار نشده است، لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین و تبیان لکل شیء، در مورد سبک زایمان اسلامی قرآن کریم تنها یک زایمان را با حواشی و جزئیات ذکر فرموده است که از همین یک قضیه ده ها نکته برای سبک زایمان اسلامی قابل فهم است. در اینجا ان شاء الله به برخی اصول سبک زایمان اسلامی برگرفته از قرآن کریم اشاره می کنیم،

اصل سوم : حضور شوهر و تحصید او

خدای متعال در قضیه ی حضرت مریم علی نبینا و آله وعلیها سلام از آنجا که ایشان بدون شوهر باردار شده بودند و روح خدا در ایشان دمیده شده بود خود مسئولیت کمک به ایشان را بر عهده می گیرند و با فرستادن فرشته و ندا دادن فرشته و ارتزاق از درخت خرمای خشکیده و جاری کردن جوی آب (سریّ) امورات مربوط به این وضع حمل را به خوبی مهیا می فرمایند.

خدای متعال در قران کریم زنان را به منزله ی حرث برای مرد می شمارد و می فرماید نساءکم حرث لکم یعنی زنان شما کشتزارهای شما هستند و شما ذر وجود آنان بذر می کارید و محصول می گیرید. این عبارت نکات زیبایی در خود دارد اولا اگر نگاه آدمی به عمل جنسی به عنوان یک فعل کاشتن تلقی شود بسیار سازنده است و نگاه حیوانی به این عمل رحمانی حذف خواهد شد، ثانیا اگر زنان کشتزار مردان هستند پس چه کسی به برداشت محصول از کسی که می کارد سزاوار تر است؟ جز این است که کسی که کاشته از همه نسبت به محصول و کشتزار دلسوزتر و مراقب تر و مواظب تر است و اگر غیر بخواهد محصول شما را برداشت کند چون محصول خودش نیست خطر ضایع کردن محصول و کشتزار بالاست؟

امروزه طب جدید نیز بعد از سالها به این حقیقت رسیده است که بهترین نوع زایمان، زایمان توسط شوهر است زیرا اولا زن با حضور شوهر ارامش می یابد و ارامش مهمترین عنصری است که درد زایمان را کم می کند ثانیا خود هورمون های جنسی که در اثر لمس و نوازش شوهر در وجود زن رها می گردد تاثیر فراوانی در راحت شدن عمل زایمان و کاهش درد دارد.

برای اطلاعات بیشتر و سرنخ های این قضیه در تحقیقات طب جدیدی این پیوند ها را ببینید : اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا  و اینجا و اینجا

شکر خدا چند وقتی است در کشور ما نیز رائحه هایی از افزایش فهم این حقیقت به مشام می رسد و در بسیاری از بیمارستانها امکان حضور شوهر در کنار همسر در حین وضع حمل فراهم شده است:اینجا و  اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا  و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا ببینید.

اصل ششم در سبک زایمان اسلامی: در بریدن ناف به هیچ وجه عجله نشود...

نکته ی مهمی که در بحث ناف وجود دارد آن است که از آنجا که نوزاد در شکم مادر از آنجا که تنفس ندارد نیازش به گلبولهای قرمز آهن دار برای جذب و توزیع اکسیژن با یک انسان دارای تنفس، متفاوت است. به محض دنیا آمدن و شروع تنفس نوزاد، جفت شروع می کند به آزاد کردن گلبولهای قرمز آهن دار به سمت نوزاد از طریق ناف (به نقل از اینجا)، فلذا حداقل تا 5 دقیقه و زمانی که ناف بچه از نبض بیفتد نباید ناف را برید. البته این که اصولا ناف باید بریده شود یا نشود خود تحقیق و پژوهش مستقلی می طلبد ولی اجمالا برخی تحقیقات نشان می دهد برخی اقوام ناف فرزندان را نمی بریدند تا خود بیفتد.

نکته ی دیگر آن است که جفت متکفل رزق نوزاد در شکم مادر است و تا مطمئن نشود که کودک به پستان مادر که مجرای رزق جدید نوزاد است متصل شده است از رحم مادر جدا نمی شود تا در امر دریافت رزق کودک از دیواره ی رحم و انتقال رزق به نوزاد کوتاهی نکرده باشد... متاسفانه بسیاری پزشکان به دلیل جهالت به محض تولد، کودک را برای شیرخوردن به مادر نمی دهند و یا ناف کودک را زود می برند و لذا جفت به سختی و با زور از دیواره رحم جدا می شود و یا به دلیل زود بریدن ناف و عدم جذب آهن پس از تولد از طریق ناف مجبورند قرص آهن برای مادر و کودک تجویز کنند و بسیاری نوزادها به همین دلیل به زردی که ناشی از فقر آهن و کم رنگ شدن خون است دچار می شوند....