اصل ششم در سبک زایمان اسلامی: در بریدن ناف به هیچ وجه عجله نشود...

نکته ی مهمی که در بحث ناف وجود دارد آن است که از آنجا که نوزاد در شکم مادر از آنجا که تنفس ندارد نیازش به گلبولهای قرمز آهن دار برای جذب و توزیع اکسیژن با یک انسان دارای تنفس، متفاوت است. به محض دنیا آمدن و شروع تنفس نوزاد، جفت شروع می کند به آزاد کردن گلبولهای قرمز آهن دار به سمت نوزاد از طریق ناف (به نقل از اینجا)، فلذا حداقل تا 5 دقیقه و زمانی که ناف بچه از نبض بیفتد نباید ناف را برید. البته این که اصولا ناف باید بریده شود یا نشود خود تحقیق و پژوهش مستقلی می طلبد ولی اجمالا برخی تحقیقات نشان می دهد برخی اقوام ناف فرزندان را نمی بریدند تا خود بیفتد.

نکته ی دیگر آن است که جفت متکفل رزق نوزاد در شکم مادر است و تا مطمئن نشود که کودک به پستان مادر که مجرای رزق جدید نوزاد است متصل شده است از رحم مادر جدا نمی شود تا در امر دریافت رزق کودک از دیواره ی رحم و انتقال رزق به نوزاد کوتاهی نکرده باشد... متاسفانه بسیاری پزشکان به دلیل جهالت به محض تولد، کودک را برای شیرخوردن به مادر نمی دهند و یا ناف کودک را زود می برند و لذا جفت به سختی و با زور از دیواره رحم جدا می شود و یا به دلیل زود بریدن ناف و عدم جذب آهن پس از تولد از طریق ناف مجبورند قرص آهن برای مادر و کودک تجویز کنند و بسیاری نوزادها به همین دلیل به زردی که ناشی از فقر آهن و کم رنگ شدن خون است دچار می شوند....